Janusz Gancarczyk i Patryk Rachwał to piłkarze, z którymi Zagłębie
Lubin rozwiązało niedawno kontrakty. Obydwaj odeszli z klubu. Tuż po rozstaniu piłkarze udzielili wywiadów - Rachwał internetowemu portalowi 2x45.com.pl, Gancarczyk "GW Wrocław" i portalowi wroclaw.sport.pl. Obydwaj ostro skrytykowali byłego pracodawcę.
Gnębiony Rachwał
Jesienią zawodnicy stracili miejsce w podstawowym składzie Zagłębia. Trafili na ławkę rezerwowych, a później przestali trenować z pierwszym zespołem. Wylądowali w tzw. lubińskim Klubie Kokosa, czyli trenowali najczęściej tylko w dwójkę, ze świadomością, że nie mają żadnych szans na grę w ekstraklasie. Zesłanie do tzw. Klubu Kokosa było jasnym sygnałem, że Zagłębie chce się ich pozbyć. Ale nie może, gdyż obydwaj mieli ważne kontrakty.
"Grając tyle czasu w lidze, występując w tylu zespołach i współpracując z tyloma trenerami, nigdzie nie spotkałem się z czymś takim jak w Zagłębiu. Najgorszego wroga nie potraktowałbym tak, jak traktuje się ludzi w Lubinie" - narzekał w wywiadzie Patryk Rachwał. I dodawał: "Trzeba coś z tym zrobić, bo jeżeli polska piłka ma ruszyć do przodu, takie rzeczy nie mogą mieć miejsca. Zawodnik ma podpisany kontrakt, a nie może uczestniczyć w zajęciach z drużyną. Jest wydelegowany trener, który posiada licencję UEFA PRO, ale... musi przebierać się w skandalicznych warunkach. I jeszcze dostaje piłki po Młodej Ekstraklasie, z których odpadają łaty. Innych nie mógł się doprosić".
Gancarczyk na mękach
Obraz niewiarygodnych katuszy i męczarni, jakim poddani byli w Lubinie, uzupełnił piłkarz Gancarczyk: "Najpierw przychodziłem na trening raz dziennie na 10-10.30. Biegałem wokół boisk, trochę żonglowałem piłką. Potem, jak doszedł do mnie Patryk, to zaczynaliśmy o 8-8.30, a mieliśmy trzy treningi dziennie. (...) Jak dołączył Patryk, to jakoś tam żeśmy sobie życie urozmaicali. Chodziliśmy na siłownię, graliśmy w siatkonogę".
Pozostając w konwencji komedii przyjętej przez piłkarzy Rachwała i Gancarczyka, ich żale można skwitować cytatem z "Misia" Stanisława Barei: "Na każdą rzecz można patrzeć z dwóch stron. Jest prawda czasów, o których mówimy, i prawda ekranu".
Ciężkie to życie polskiego piłkarza. Przychodzi do pracy na 10 albo na 10.30 i jeszcze musi trenować. Nuda. Więc trzeba sobie jakoś radzić, urozmaicać czas. Pograć w siatkonogę, pobawić się piłeczką. Za 20 tys. pensji miesięcznie albo jeszcze więcej. Plus premie.
W ramach "represji" Rachwałowi kazali trenować rozłażącą się piłką. Ale gdy wcześniej oglądałem go na boisku w meczach ligowych, to miał problem z poprawnym trafieniem w nowiutką piłkę. Więc może to nie wina piłek, tylko braku umiejętności piłkarza Rachwała?
Ten obcy Czech
Z kolei piłkarzowi Gancarczykowi nie podobał się trener Zagłębia. Wszystko przez niego.
Gancarczyk szczerze wspomina: "Na początku nie było tak źle, ale potem w lidze nam nie szło, Urbana zwolnili i za niego przyszedł ten Czech. Ja mogę powiedzieć, że nie szanuję tego człowieka. On odsunął mnie od drużyny, ale nie potrafił powiedzieć za co. Do dziś tego nie wiem. Jak pytałem, to odsyłał do prezesów, a prezesi z powrotem do niego".
"Ten Czech" - to polski pan piłkarz mówi o swoim szkoleniowcu. O Pavle Hapalu. Gracz do dziś nie wie, dlaczego z niego zrezygnował? Pewnie "ten Czech" tak już ma, że lubi działać na szkodę swoją i zespołu, który prowadzi. Celowo chce przegrywać. I nie lubi Polaków, jak to Czech. Perfidny. Odsunął Gancarczyka od gry, a on przecież był najlepszy w Zagłębiu. Tak jak najlepszy był wcześniej w Polonii
Warszawa, która za darmo oddała go do Lubina.
Ruszyć piłkę do przodu
W Zagłębiu piłkarzy "dręczyli" też finansowo. Pan Rachwał rozliczał swoich ciemiężycieli: "Powiedziałem w Lubinie, że rozwiążę umowę i poszukam sobie nowego pracodawcy. W Zagłębiu nie chcieli się jednak ze mną dogadać".
Szkoda, że zapomniał dodać, na czym to "dogadanie się" polega. Kibice chętnie posłuchaliby o kulisach takich rozstań. O tym, że piłkarz rozwiąże kontrakt i odejdzie z klubu, ale pod warunkiem, że z góry dostanie pieniądze za cały rok. A źli ludzie z klubu chcą mu na pożegnanie zapłacić tylko za pół roku. Aż w akcie desperacji zawodnik zgodzi się i zainkasuje te sześć pensji z góry. I natychmiast podpisze kontrakt z innym klubem, gdzie oczywiście skasuje kolejne pieniądze.
Na szczęście nasz zawodnik profesjonalista cały czas myśli, co zrobić, aby polski futbol był jeszcze lepszy, abyśmy wreszcie stali się piłkarską potęgą. Dlatego pan Rachwał apeluje: "Trzeba coś z tym zrobić, bo jeżeli polska piłka ma ruszyć do przodu, takie rzeczy nie mogą mieć miejsca".
Generalnie to jest bardzo trafna, cenna uwaga pana Rachwała. Choć w szczegółach "ruszania do przodu polskiej piłki" możemy się różnić. Bo tak sobie nieśmiało myślę, że im mniej będzie Rachwałów i Gancarczyków w naszej piłce, tym szybciej silniejsza i normalniejsza się stanie.
Na razie pan Rachwał znalazł zatrudnienie w GKS-ie
Bełchatów. Klubie zajmującym ostatnie miejsce w ekstraklasie, mającym iluzoryczne szanse na uniknięcie degradacji. Jednak pewnie piłki mają tam nowe, bez odłażących łat. A pana Gancarczyka ciągle testuje GKS Katowice, 13. zespół z I ligi. Ale jest blisko podpisania kontraktu.
jedrek77
Oceniono 158 razy 110
Ja bym bardzo chciał być taki "gnebiony" za 20 tys/mies. To musi byc strasznie ciężkie życie przychodzić do klubu na 8 rano trochę pobiegac i pokopac piłkę (fakt, ze taka z której łaty odpadają)
Jak gość ma ambicje i chce grać to niech rozwiąże kontrakt i idzie grać. W końtrakcie miał zapisana kasę i ja dostawał na czas, gwarancji grania w każdym meczu prezes mu nie podpisał. Piłkarzom się w d.pach poprzewracalo i tyle